donderdag 28 april 2011

Kampioen

                                                  


23 april 2011; afgesproken om de laatste wedstrijd te verzamelen bij VVGZ. Eenmaal aangekomen stond er een bus op het Noordpark die je normaliter niet aan zou treffen; de spelersbus van Feyenoord. Velen dachten dat de spelers van Feyenoord onder begeleiding van Marion Been op het bovenveld in alle rust aan het trainen waren. Edwin, de vader van Lindsay, begon met de indeling van de auto’s maar al snel bleek dit allemaal niet te passen. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw en bleek dat de bus was gereserveerd voor de spelers van E5 want die speelde de kampioenswedstrijd bij Groot Ammers, wat een verrassing!
 



Om 10.00 uur begon de wedstrijd maar wat een veld was dit (Op een groen, groen, groen knollen, knollen veld daar zaten…)?! Volgens velen hadden de koeien er ’s morgens nog op gegraasd, de bal stuiterde alle kanten op. Al snel bleek dat Groot Ammers niet had stil gezeten, ze boden direct weerstand waardoor de Vogels zich moesten revancheren. Al snel volgde er een aanval en kreeg Ferenc bijna de eer om als eerste te scoren. Op het middenveld werd de bal onderschept door Luke die met de bal richting het doel dribbelde en ook de 0-1 scoorde!

Al snel volgde na de aftrap een tweede aanval, door een goed samenspel kreeg Kay de mogelijkheid de 0-2 te scoren. Het werd maar warmer en warmer zo’n 25 graden. Thomas beet zich vast in de tegenstander en hij had zich voorgenomen door niemand te laten passeren. Op het middenveld ontstaat er een goed samenspel tussen Duncan en Dino die helaas net naast het doel belandde. Er volgde al snel een mooie hoekschop van Duncan die via een mooie kopbal door Dino achter de keeper in het net belandde 0-3. Na de aftrap kwamen de Vogels in balbezit en bracht Kay de bal vanaf het middenveld richting het strafschopgebied, passte de bal door op Thomas die de 0-4 op zijn rekening kon zetten. Na elk doelpunt volgde een salvo aan toeters die de ramen en deuren deed sluiten in heel Groot Ammers.

Opnieuw werd de aanval ingezet en deze werd verijdeld door Ferenc “olifant” Vermaas 0-5. We zagen tijdens de wedstrijd een mooi samenspel, een mooie kopbal van Lindsay, Kylian die met hand en tand de achterhoede bewaakte en goede voorzetten richting de aanvallers gaf.

Na de rust begonnen Luke en Ferenc met de aanval en daar kwam een hoekschop uit. De keeper van Groot Ammers onderschepte de bal en schoot richting de aanvallers. Er ontstond een nare situatie in het strafschopgebied van de Vogels en Ricardo moest aan de bak. Maar wat hebben we een keeper zeg, en daarom zijn we zo blij met je Ricardo; je bent de beste!!!!

Ricardo schoot de bal richting het middenveld waar Ferenc de mogelijkheid kreeg de bal richting het doel te brengen wat resulteerde in de 0-6. Ondanks de weerstand die de Ammerse jongens gaven kregen de Vogels de ruimte om mooie aanvallen op zetten. Via het middenveld kwam Kylian in balbezit die de bal richting Dino passte, Dino direct door op Thomas en direct doorgespeeld op Duncan. Kay werkte als een paard op het middenveld en zette de bal voor en Duncan kreeg de mogelijkheid; heel subliem; de bal over de keeper heen te zetten 0-7. Al snel werd het 8e doelpunt gescoord door Dino 0-8. In de laatste minuten van de wedstrijd werd er nog steeds goed samengespeeld en een voorzet van Ferenc op Duncan zorgde voor de final
goal 0-9.

De wedstrijd eindigde met applaus, spuitende champagne, olifantjes en een hele grote olifant voor Ferenc (iets tussen Ed en Ferenc) en niet te vergeten mooie kampioensbekers! Terug in de bus was het redelijk rustig maar we hadden het kampioenschap in onze zakken!!!!



Jongens en dame het was wederom een steengoed seizoen waar jullie trots op mogen zijn. Zo zie je maar weer dat oefenen, oefenen en nog eens oefenen zijn vruchten uiteindelijk afwerpt. Nu volgen er nog een aantal leuke activiteiten zoals the Champions League, 2x toernooi, avondvierdaagse, minikamp en de slotdag.

Alle toeschouwers zijn trots op jullie en we hopen dat jullie in de Dtjes net zo goed zullen voetballen, maar wel uitkijken voor de buitenspelpositie!

Monica



Dit verhaal is geschreven door Monica de moeder van Dino zij staat iedere week weer enthousiast langs de lijn met haar kladblok en de jongens aan te moedigen. Ze laat het even bezinken en na twee dagen is het verhaal klaar en staat het bij VVGZ op de site.
Iedere week weer leuk om te lezen.

Reacties zijn welkom het gaat een naslagwerk worden voor Ferenc








"Alweer"

Na eigenlijk toch wel drie onbezorgde maanden niet naar het Sophia kinderziekenhuis te zijn geweest was het vorige week weer tijd voor de MIBG scan. Dinsdag weer het radioaktieve stofje halen en woensdag om 8.30 onder de scan. Ferenc had New Kids Turbo gekocht om die tijdens de scan te kijken, niet helemaal ons idee maar hij moest en zou die film kijken. We waren eigenlijk niet echt zenuwachtig moet ik zeggen we hadden er wel alle vertrouwen in, maar jullie raden het al de scan was nog maar twee minuten bezig en ik zit met de zuster te praten en kijk intussen naar het scherm en zie gelijk al een plekje op zijn hoofd. Ik zeg tegen die zuster het is toch niet te geloven hij heeft in december zijn laatste chemo gehad en nu alweer. Ja ik kan het niet ontkennen want jullie weten al helemaal hoe het werkt, ja jammer genoeg wel we weten precies waar we op moeten letten. Frank zat intussen ook naar de film te kijken ik zeg moet je hier kijken, ja en die zag het dus ook. Echt zo ongelooflijk we hadden er zoveel vertrouwen in en nu dit weer en zo snel, Ferenc had helemaal niets door die was verdiept in de film. Ik zat al gelijk weer te denken wat er moest gaan gebeuren, geen tijd om te piekeren hoe het kan, nee er moet weer wat gebeuren. Het eerste wat in me opkwam dat was naar het Sophia en de dokter op laten roepen. En de scan die liep maar verder maar meer konden we niet ontdekken we zaten bijna met ons hoofd in het scherm zo ongeveer. Inmiddels is het protocol ook weer veranderd, er moet nu bij iedere scan ook een 3D scan gemaakt worden van de buik, dat betekent dus nog eens 45 minuten extra dat is dan bijna twee uur stil liggen.

Ferenc zijn meester op school had al tegen ons gezegd dat hij een vriendin had die in het Dijkzigt werkt op de afdeling Nucleaire geneeskunde, en bij toeval waren ze erachter gekomen dat zij Ferenc dus kon. Dan is de wereld toch ook maar weer klein. Ze kwam ook nog even langs om hem goedendag te zeggen, en toen vroeg ze dus hoe het ging, ja eigenlijk harstikke goed, alleen nu zit er weer een klein zwart plekje op zijn hoofd, inmiddels was het lichaam klaar en toen was het hoofd weer aan de beurt aan beide kanten. Dus toen kon ik het gelijk goed aanwijzen. Toen hebben we nog even zitten praten over van alles en nog wat.

Frank is bij Ferenc gebleven en ik ben naar het Sophia gelopen, daar heb ik gevraagd of ze onze dokter wilde laten komen want hij lag nog onder de scan en we hadden alweer wat gezien. Het duurde even want de secratesse kreeg de dokter niet te pakken, maar ze had nog een blaadje met noodnummers en dat heeft ze er even bijgepakt en toen had ze hem eindelijk te pakken, toen was ook binnen een paar minuten beneden. Hij had dus al begrepen dat er weer wat aan de hand was, hij was ook erg verbaasd want hij had er ook alle vertrouwen in. Waar hij mee kwam dat had ik zelf ook al bedacht bestralen, maar het moest wel op een andere plaats zitten als die andere twee keer, ze kunnen niet twee maal op dezelfde plaats bestralen, maar naar mijn mening zat het meer op zijn achterhoofd, maar dat wil hij dan doen in combinatie met chemo omdat hij bang is als hij alleen het plekje gaat bestralen dat het dan straks weer ergens anders zit.
Maar hij had natuurlijk nog geen plaatje gezien dat kon wel vrijdag worden het moest eerst goedgekeurd worden in het Dijkzigt en dan kreeg hij het pas. Er zijn ook nog wat nieuwe ontwikkelingen dat blijft toch maar doorgaan, maar woensdag middag hebben ze overleg met alle oncologen, radioloog, chirurg enz. en hij zou het in de groep gooien, maar hij zij er wel bij hun zullen ook wel zeggen ik moet eerst de plaatjes zien.
Maar zolang alle organen optimaal blijven functioneren en zijn beenmerg mee blijft komen zoals bij hem het geval is kan hij gewoon behandeld worden. Na toch wel een goed gesprek gehad te hebben met de dokter, heb ik nog wel gevraagd of hij vrijdag het behandelplan klaar had, maar dat wist hij niet en toen ben ik weer terug gelopen naar het Dijkzigt. Ferenc was nog niet helemaal klaar toen ik weer terug was, na een minuut of tien was het dan eindelijk klaar, hij had niet eens gemerkt dat ik weg was geweest. In de ban van de film denk ik. Hij had een keer wat bewogen en toen moest ze kijken of ze het kon corrigeren op de computer maar dat duurde ff dus we waren al bang dat het weer opnieuw moest maar het was haar toch gelukt.

Ja en dan ga je overleggen gaan we het hem wel of niet vertellen, hij had s'middags schoolvoetbal en Frank zei laat hem nou maar onbezorgd genieten vanmiddag. Ja dat is wel zo maar een beetje poppenkast spelen zag ik ook niet zitten, hij komt ook niet uit een ei en dan ga je het de volgende dag vertellen en dan zegt hij waarom zeg je het nu pas. Dus een dilemma uiteindelijk toen we thuis waren hebben we het hem toch maar voorzichtig verteld. Vol ongeloof want hij had het niet verwacht en het enige wat hij zei was "alweer"
Ik zeg tegen hem we zijn al weer vol op in de strijd ik ben al bij de dokter geweest en hij gaat er alles aan doen dat het weer goed komt.

Het was schitterend weer die dag en s'middag is hij naar Pelikaan voor het schoolvoetbal en na weer een paar mooie doelpunten gemaakt te hebben is hij met zijn team van groep 6 van de Toermalijn 1e geworden.



1e prijs Toermalijn groep 6
 
Vrijdag moesten we al vroeg bij de dokter zijn, en wat niet vaak gebeurt maar nu dus wel gewoon 50 minuten uitloop. Het was dan wel goede vrijdag maar dat hielp niet echt want we hadden het dus echt goed gezien. Het plan is als volgt Bestralen, dan 2 of 3 chemo's dezelfde die hij vorig jaar heeft gehad, en hij gaat contact opnemen Amerika hij wil dat hij daar nog een behandeling gaat krijgen. Het enige wat ik gevraagd heb of het hier naar toe komt en dat antwoord was NEE we moeten echt daarheen als hij wordt toegelaten. We weten niet waar, hoelang enz het is wel weer een andere therapie als waar hij voor jaar voor is afgewezen. We hebben geen idee hoe we dat allemaal moeten gaan doen, dat zien we dan wel weer als het maar goed komt. De eerste afspraak was alweer gemaakt morgen is de MRI scan en ook nog om 14.00 daar was Ferenc het dus helemaal niet mee eens in de vakantie zijn vrije tijd en dan ook nog midden op de dag als het onder schooltijd was geweest had je hem niet gehoord. Toen de dokter zijn gezicht zag zij hij ik bel vrijdag we dan hoeft hij niet te komen en dan zullen we wel horen hoe wat en waar.

Zaterdag is hij ook nog kampioen geworden met zijn team E5 van Vvgz maar die blog volgt later.


xxMarina

Reacties zijn welkom het gaat een naslagwerk worden voor Ferenc

maandag 11 april 2011

Spin for Life 2011: € 424.000,44 voor Villa Joep!

Precies 424.000 euro en 44 cent is dit jaar bij elkaar gespind voor Villa Joep, een stichting tegen neuroblastoom kinderkanker. Duizenden sportievelingen spinden zich in meer dan vijftig sportcentra in heel Nederland in het zweet. Dat is de balans na de negende Spin for Life-actie. Bestuurslid Tino Hoogendijk van de organiserende Vereniging van Exclusieve Sportcentra (VES) overhandigde het bedrag zaterdag 9 april aan Leontine en Rowald Steijn, de ouders van Joep

    

Leontine en Rowald Steijn over Spin for Life 2011: Wat een ongelooflijk weekend was het weer!!!

Het blijft toch heel bijzonder om te zien wat onze kleine jongen in gang heeft gezet. En wat bijzonder dat we mede dankzij jullie in een trein rijden die na jaren eindelijk koerst op resultaten. De weg is nog lang, dat weten we. Maar samen met de kinderoncologen, onderzoekers en samen met jullie haalt Villa Joep haar doelstelling. Daar zijn wij van overtuigd!

Bekijk hier een selectie foto's van Spin for Life 2011
Klik hier om alle foto's te bekijken

Bericht van Villa Joep

Nog meer foto's gevonden